توی مهمونی یه استتوسکوپ گیر آوردم. بقیه سرگرم کار خودشون بودند. آروم گوشی رو به گوشم زدم و دیافراگم رو روی قفسهء سینه ام نزدیک قلبم گذاشتم و گوشم رو تیز کردم؛ و صدای ضربان قلبم رو شنیدم. خدای من همیشه صدای قلب برام فوق العاده بوده و هست! خیلی دوست دارم. چشمام رو بستم روی صدای قلبم تمرکز کردم چه خوشگل کار می کرد. یه حس عجیبی داره یه آرامش دلنشینی که قابل وصف نیست.
گاهی که سرم رو روی سینهء همسرم میذارم و به صدای قلبش گوش میدم خیلی آروم و محکم و کوبنده میزنه. واسه پسرم هم همین طور. آره قلب مردها اینطور میزنه آروم و محکم و قوی. اما قلب من اینطوری نمیزنه صداش خیلی فرق می کنه.
چقدر مزه میده آدم توی خونه اش گوشی پزشکی داشته باشه. یواشی دوباره استتوسکوپ رو گذاشتم سر جاش و از تداعی صدای قلبم لبخند زدم.
درباره این سایت